Afgelopen vrijdag hebben we een eerste poging gedaan om zeegras te zaaien op het wad ten noorden van Griend. Deze plek hadden we een week eerder al bezocht om een luw stuk met de juiste hoogte uit te zoeken. Helaas bleek werken op het wad weer onvoorspelbaar te zijn: er bleef een klein laagje water op het wad staan wat het zaaien erg moeilijk maakte, ondanks de zorgvuldige voorbereidingen. Het doel was om iets meer dan 100 m2 wad in te zaaien met zeegraszaden die de hele winter in de koelcel zijn bewaard. Uiteindelijk hebben we maar zo’n 3 m2 in kunnen zaaien. Deze trip heeft ons echter weer veel geleerd over zaaimethodes die blijkbaar unieke aanpassingen nodig hebben voor elke locatie. Deze week wordt de rest van de zaden uitgezaaid.

Leeuwarder Courant en Omrop Fryslan hebben ook in de media aandacht besteed aan deze zaaioefening.

Twee weken geleden besteedde het Friesch Dagblad aandacht aan drones boven de Waddenzee. Nu drones steeds goedkoper worden en gemakkelijker verkrijgbaar vliegen er steeds meer drones boven natuurgebieden, waaronder de Waddenzee.

Ook voor onderzoek hebben drones veel potentie. Zo is tijdens de monitoring van het zeegrasherstelproject vorig jaar al gebruik gemaakt van een multirotor drone (quadcopter) door the Fieldwork Company. Met veel succes is zo op een vernieuwende wijze zeegras in kaart gebracht zonder dwars door het zeegrasveld te hoeven lopen om de planten te tellen. Ook kunnen de planten makkelijker vanaf hoogte in beeld worden gebracht dan vanaf de grond. Deze methode heeft dus veel potentie en zal ook komen groeiseizoen weer worden toegepast en verder worden ontwikkeld.

Drie weken geleden blogden wij dat op het wad ten noorden van Griend voorbereidingen waren getroffen voor het uitzaaien van zeegraszaad. Er werden schermen geplaatst om toekomstige kiemplantjes te beschermen tegen golven. Helaas bleek de dynamiek op die plek hoger dan gedacht: de schermen hebben de meest recente storm niet doorstaan. De schermen zijn verdwenen en er staan nu alleen nog een paar verdwaalde palen op het wad, midden in een nieuw geultje dat tijdens de storm is ontstaan.

Dit is een interessante bevinding, want deze plek zou dus ook niet zo geschikt zijn geweest voor de zeegraszaden. Deze hebben een iets beschuttere omgeving nodig om te kunnen overleven. Daarom hebben we vandaag met een team van onderzoekers het omringende wad verkend. 1,5 km van het scherm blijkt een mooi, luw stukje wad te zijn wat erg rijk is aan bodemleven. Kokerwormbedden en kokkelbankjes geven aan dat deze plek niet alleen potentieel geschikt is voor zeegras, maar ook voor veel waddieren. Hier zal het zeegraszaad volgende week geplant gaan worden. Hopelijk wordt het een succes!