De zomer is in aantocht. Na het warme weer van vorige week lijkt het klein zeegras (Zostera noltii) op het Uithuizerwad aan de Groningse kust aan een groeispurt te zijn begonnen. Blaadjes worden langer en groener. Er is weer voldoende zonlicht en dus voldoende energie voor de planten om uit te groeien na een lange, en in dit geval ook koude, winter.

Het wad ontwaakt en daarmee is ook de tijd gekomen om groot zeegraszaad uit te zaaien. Op het Uithuizerwad stonden vorig jaar tot wel 3 groot zeegrasplanten per vierkante meter. De nieuwe zaaimethode – met kitspuiten – lijkt dus te werken. Maar 3 planten per vierkante meter is niet genoeg. Het doel is minstens 10-15 planten per vierkante meter te bereiken om te zorgen dat de planten zichzelf en elkaar kunnen ondersteunen (facilitatie) én om de ecologische waarde van de planten te vergroten.

Daarom hebben we dit jaar een kleinschalige proef opgezet waarbij we met verschillende zaaimethodes (zaaidiepte/zaaidichtheid/aantal zaden per injectie) uitproberen wat de meeste planten oplevert. Gisteren zijn de zaden proefsgewijs uitgezaaid. Met het zachte lenteweer verwachten we dat we eind juni de eerste echte planten terug kunnen vinden. Het wordt weer spannend om van de zomer te zien wat deze proef heeft opgeleverd en of we weer een stapje dichter bij ontwikkeling van een optimale zaaimethode zijn gekomen. Op deze blog is hopelijk snel meer te lezen over de eerste resultaten.

Zeegras zaaien op het Uithuizerwad met de beproefde ‘kitspuitmethode’

———– n.b. Dit bericht is gebaseerd op een persbericht van Rijkswaterstaat ———

Deze week is gestart met het zaaien van groot zeegras in het Grevelingenmeer door the Fieldwork Company i.s.m. Radboud Universiteit en Rijksuniversiteit Groningen, in opdracht van Rijkswaterstaat. Samen met Staatbosbeheer en Natuurmonumenten maakt Rijkswaterstaat zich sterk om de waterkwaliteit van de Zeeuwse Wateren te verbeteren. Het herintroduceren van zeegras zorgt voor een ecologisch impuls omdat er als het ware een oase onder water wordt gevormd en daarmee een belangrijke paai- en schuilplaats voor het onderwaterleven.

Het Grevelingenmeer, op de grens van Zeeland en Zuid-Holland, is het grootste zoutwatermeer van Europa. Met de aanleg van de Brouwersdam in 1971 werd de verbinding tussen deze zeearm en de Noordzee afgesloten. Het Grevelingenmeer en het Veerse Meer werden zoeter waarna maatregelen zijn genomen om weer voldoende zout water in te laten. Zeegras kon deze verandering niet aan en verdween grotendeels uit de Zeeuwse Wateren. Omdat zeegras noodzakelijk is voor een rijk en gevarieerd leefmilieu voor planten en dieren is in 2016 op kleine schaal begonnen met het inzaaien van zeegras. Deze pilot sloeg goed aan en er was voor het eerst in 15 jaar weer zeegras te vinden in het Grevelingenmeer. Deze week worden op drie nieuwe locaties in het Grevelingenmeer een miljoen zaden in de kale zandbodem gebracht. Volgend jaar start het inzaaien van zeegras in het Veerse Meer.

Het inzaaiponton

Een prachtige lente-morgen op het Grevelingenmeer met nieuwe onderzoeker op het project – promovendus Rens Cronau

Zaaien

De zaden zijn afkomstig van planten uit de Duitse Waddenzee. Vorig jaar hebben vrijwilligers de zaden geoogst die nu worden gebruikt in het Grevelingenmeer.

Het zaaien gebeurt onder water waarbij de onderzoekers liggend op een vlot met een verlengde kitspuit de zaadjes in de bodem brengen. Uiteindelijk moeten er zeegrasvelden ontstaan die zichzelf in stand houden. Om te weten te komen wat de sleutelfactoren voor succesvol zeegrasherstel zijn, worden de uitzaai-experimenten gekoppeld aan onderzoek. Samen met Staatsbosbeheer, Radboud Universiteit, Rijksuniversiteit Groningen en The Fieldwork Company werkt Rijkswaterstaat nauw samen om het zeegras terug te brengen naar de Zeeuwse Wateren. De opgedane kennis wordt gedeeld met een nationaal- en internationaal netwerk aan zeegraskenners.

‘Kijkraam’ naar de zeebodem

Injectie zeegraszaad

(c) foto’s: the Fieldwork Company

Op deze blog zal op korte termijn een update verschijnen over de voortgang van deze uitzaaiproeven én van het bijhorend onderzoek