Afgelopen weekend zijn we met een team van onderzoekers, natuurbeschermers en vrijwilligers nog een keer naar de oude zuidmeep gevaren ten noorden van Griend om het experimentaal zaaien van ondergedoken zeegras af te maken.

Met een schip van de Friesche vloot (Stânfries) voeren we zaterdag morgen in alle vroegte vanuit Harlingen naar de beoogde plaats van bestemming. Daar aangekomen liet schipper Sjoerd ons droogvallen waardoor we gemakkelijk het wad op konden. Omdat we het zeegras vrij diep inzaaien (rond de -90 tot -100 cm NAP) is de tijd om te werken erg beperkt. Slechts 1,5 tot 2 uur valt het wad daar droog, en dat alleen bij een heel laag getij. Het zeegras wat we hebben gezaaid staat dus meer dan 90% van de tijd onderwater.

Zeegras zaaien met een prachtige zonsopkomst

Dankzij een enthousiast en ervaren team én prachtig weer kon het zeegras snel en efficiënt gezaaid worden, verspreid over twee getijden. Op zondagochtend, bij het zonovergoten ochtendgloren, hebben we de laatste zeegraszaden gepland. In totaal hebben we 12 plots aangelegd op 3 locaties. Per locaties hebben we twee plots mét en twee zonder kokosmat aangelegd. De kokosmat wordt gebruikt om de bodem te stabiliseren in de hoop dat zaden en kiemplanten daardoor minder snel weg zullen spoelen. Omdat we niet weten of de kokosmat misschien ook negatieve gevolgen heeft, zoals bijvoorbeeld het stimuleren van algengroei, hebben we ook plots zonder kokosmat aagelegd.

In juli weten we of er planten op zijn gekomen. Erg spannend, want het is voor het eerst dat er in de Waddenzee zo diep (-100 cm NAP) zeegras is gezaaid. Als de planten hier succesvol kunnen groeien biedt dit interessante inzichten voor het herstel van ondergedoken zeegras.

Op de voorgrond een kokosmatplot die zand in zal vangen